Un día cualquera in a vida de unha mullel de aquelis tempus…

Esta mañan me levanti u sel u dia masmenti cantó u galu y u primeiru que fidi foi enchel un latón de agua na tinaisha pa ítala na vacia y lavalmi, ven prontu se me ispantó u soñu, istaba cumu u carambelu.

Dispois de asialmi foi a budega a buscal unas pinas y unas chapoas pa fel u fogu y puñel a codel u alliñu a u que le itaré unha ishinxa picona, poleu y aisín.

Dispois  de comel u allu, Xuan meteu nu zurrón un cachu de pan, queishu , unha murcela y se foi a mallá a sacal as galiñas y as ovellas pa que pazan nu tapau . Mentras ei me pushi a saya, a chambra y u pañuelu du pescozu  y me acirquí  en ca Bernabé, cu oitru día me disu que diva a ital un viaishi a Castilla pa vendel dois peleishus de adeiti que tiña cuantu a rrecau nu tinaisheiru.

 Asi que ya aprubití pa ideli que a volta pur a ciai fidera u favol de trel un iscrinu pu pan y unas alfoishas pu mu.

Cuandu diva cun us meis devaneus, na calishiña da igreshia cashi me confrentu cun miña cumairi rosha, que viña du liñal de desengarfial y treya unha restri de allus, unha morrala de figus pasus que tiña arrecaus nu chozu y dois manoishus de regaixal. Me disu que levara un manoishu pu cumpairi Xuan, que sabi que le gusta que le faga salá cuandu poñu pucheiru de gras y cun as albeishas cun torresnu y churizu que fagu castanti.

 Le disi a cumairi que esta noiti foran un ratiñu de serán pa nosa casha ela y u cumpairi Fulgenciu, que u mei  homi tiña ganas de dali a probal un viñu du anu pasau y u queishu que teñu en adeiti y aisín. Ya quedamus in isu, ei foi a us recaus y ela a fel a sus hazanas.

Dispois de comel agarrí u poti de agua que tiña colgau das llaris, laví a loiza y cun u que me sobró de agua , unha maná de salvaus y unas patatas cudias le fidi a vianda u cuchiniñu cun to ben mescrau. Masmenti  la ití nu cambelón lo viñu a comel y en un abril y cerral de oyus ya su había zampau.

Dispois distu agarri un baíl de albas arcindias que tiña na pilleira y as iti nu brasheiru pa baisalas pa budega pa estal quentis a noiti cuandu veñan us cumpairis, pus esta mañan había unha carrunchela de naridis.

 U´scurecel cumu disemus, viñeran de serán us cumpairis y Xuan le sacó unha isharra de viñu y un queishu das nosas ovellas pa que probara, a cumairi y ei mus comemus un folnazu cun un traguiñu de viñu pa que mus pasara.

Istubemus hasta as tantas falandu das coishas que pasan nu lugal.

Pur u vistu sigún se fala pai, a filla de cha Ishabel a que mora nu situ a quedo preña u noviu y ago tenin que cashala antis de que se le coñoza a barriga. Minus afrontas lan intrau a us pairis da dagala, unha cria que e y quedalsi  in esi estau.

Cuandu se foran Fulgenciu y Rosha, nos ya tiñamus unas ganas de pescal a cama… que pa que te contu… y isu que temus unha iselga que se me meti pur us riños… pus pu oitru día tiñamus que madrugal pa dil to día pu crieiru a sachal y a laval u rimú nu ríu.

Agora fagu u mollu pa leval de merenda y dispois ya me vo a ital.








Maria del Carmen Asensio Rivas